Lokale heffingen

In deze paragraaf geven wij een overzicht van de geraamde inkomsten van de lokale heffingen en de beleidsuitgangspunten die wij hanteren voor de tarieven. Tevens wordt verduidelijkt hoe de tarieven tot stand komen, waarbij we het uitgangspunt hanteren dat de geraamde baten de lasten niet overstijgen. We schetsen het beeld van de lokale lastendruk en beschrijven het kwijtscheldingsbeleid.

In de raadsvergadering van december krijgt u jaarlijks het tarievenvoorstel aangeboden, met de daarbij behorende belastingverordeningen. Daarin krijgt u, in één overzicht, een beeld van de ontwikkelingen, lastendruk en tariefswijzigingen van de belangrijkste belastingen en rechten. Dat voorstel is de technische uitwerking van de beleidskeuzes die in deze begroting worden voorgesteld.

De raad heeft een grote vrijheid bij het vaststellen van belastingtarieven. Bij retributies mogen de geraamde inkomsten echter niet hoger zijn dan de geraamde uitgaven voor de desbetreffende dienst, winst maken is niet toegestaan. Bij sommige diensten, zoals een uittreksel van de burgerlijke stand of het behandelen van naturalisatieverzoeken gelden landelijke, wettelijk vastgelegde, tarieven. In een aantal gevallen, zoals bij de afgifte van paspoorten en rijbewijzen, gelden maximumtarieven.

Voor deze begroting is het algemene uitgangspunt dat voor de meeste belastingtarieven een inflatiecorrectie is toegepast van 3,2%. Voor de parkeerbelasting worden de uitgangspunten van de parkeerexploitatie gehanteerd (zie paragraaf 3.7).

Voor de heffingen en rechten is kostendekkendheid van 100% het uitgangspunt. Dat past bij de stelling dat de gebruiker (dan wel vervuiler) betaalt, waardoor hogere lasten niet worden afgewenteld op de overige burgers. Een stijging van het tarief hangt dus samen met de stijging van de lasten.
Onderstaande tabel geeft de opbrengsten uit de heffingen weer, indien van toepassing is rekening gehouden met de areaaluitbreiding.